Budując zaufanie

Żyję bez słońca jak nietoperz,
zatracam się w głębi mroku.
Nie mogę wrócić z powrotem,
moje życie powstało z prochu.

Połatanych dziur mam tysiące,
może kiedyś Cię tam zaproszę -
jednak narazie sama błądzę -
w powietrzu niepewność unoszę.

Zaufam - potrzebuję czasu,
po ciężkiej tułaczce życia.
Mów szeptem - nie lubię hałasu
podaruj kawałek okrycia...

BlueRiver

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2019-04-13 08:51

Komentarz autora:

Strona glówna

< BlueRiver >

< wiersze >

BlueRiver | 2019-04-13 14:59 |

Dziękuję wszystkim za odwiedziny i komentarze. Co do dodawania wierszy... to wszystkich przepraszam - poprawię się i nie będę więcej was 'zalewać' moimi 'tworami' :) Pozdrawiam was serdecznie

Ona | 2019-04-13 14:15 |

Ładna melancholia:)

bronmus45 | 2019-04-13 13:55 |

Szanujmy zasady dawno temu przyjęte, aby nie publikować więcej, niż dwa teksty na dobę. Podyktowane to jest jedynie ustąpieniem miejsca dla innych na bocznym pasku, informującym o nowych wierszach.

beckett | 2019-04-13 13:15 |

"wrócić z powrotem", to klasyczny błąd językowy zwany pleonazmem. Zostało powtórzone to, co zostało wcześniej powiedziane.

aloya | 2019-04-13 10:06 |

Bardzo ładny wiersz . Pozdrawiam

Viasyl | 2019-04-13 09:52 |

każdy z nas potrzebuje czasu, by wyjść z ciemnego lasu...

Jaga | 2019-04-13 09:48 |

nie wiem czy czytałeś, że wpisujemy tylko dwa wiersze na stronie by każdy mógł zaistnieć.

stratocaster | 2019-04-13 09:39 |

piękny...

Jaga | 2019-04-13 09:34 |

mimo żalu i mroku -piękny wierszyk

Brak komentarzy