Dopóki nie odrosną skrzydła nie zaznasz szczęścia udajesz że życie cieszy że śnisz choć koszmary męczą w słowach szukasz dotyku otwierając kolejną książkę zaczynasz rozumieć że istniejesz tylko po to by podtrzymać gatunek życie jak owulacja cykl powtarzania rytmu poezji niedoskonałej
