Nad mogiłą

Słoneczko zajaśniało nad mogiłą,
wspomina jak to dawniej było,
tu na ziemi za pełni życia,
tyle jeszcze było do odkrycia,
nagle wszystko zostaje przerwane,
serce jakby z ciała wyrwane,
dusza odchodzi do nieba,
na ziemi już jej nie potrzeba,
odchodzi - wyżej i wyżej,
ciało umęczone pozostaje niżej,
ziemią przykryte w ciemnym grobie,
samo... pozostawione sobie...

Nic nie jest ważne człowieku,
choćbyś żył tu do pełni wieku,
to tylko to co zasiałeś Twoim sercem,
nic nie liczy się tak naprawdę więcej...