życie i poezja....

lubię gdy poezja
uwalnia mnie
od szarości
życie nabiera barw
gdy pochłania
mnie głębia
te chwile
nie są ponure
to jakby koncert
na fortepianie

pełna skupienia
rozważam coś w myśli
gdy samotność się nasila
przy niej zasypiam
i budzę się
roześmiana
w inny sposób
świat wokół zmieniam
dla tych
co marszczą czoła

a mówią
że poezji w życiu
nie ma.

Ewawlkp