góry

zakochałem się

pochłonęło mnie
piękno i moc
odporność
na skargi czasu
nieubłagane

to tutaj
wiatr hula
najbardziej prawdziwie

w ciszy łaknieniu
nieskromnym


p_s

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2020-04-27 13:11
Komentarz autora: Bournemouth 27/04/2020
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < p_s > wiersze >
jagraszka | 2020-05-01 13:18 |
Cudowne, wspaniałe wspomnienia i przeżycia z włóczegi po szlakach górskich przywołał mi Twój wiersz. Nie ma jak stanąć na szczycie i wdychać oddech górskiego wiatru. :)
jagraszka | 2020-05-01 13:06 |
Cudowne, wspaniałe wspomnienia i przeżycia z włóczegi po szlakach górskich przywołał mi Twój wiersz. Nie ma jak stanąć na szczycie i wdychać oddech górskiego wiatru. :)
skala | 2020-04-30 17:57 |
poruszyłeś , zawsze góry mnie ciekawiły są jakby wielką tajemnicą mimo że z daleka je każdy widzi
Henryk_Konstanty | 2020-04-30 10:53 |
Szczyt nikomu się nie kłania - czas waruje u jego podnóża - przyciąga czyni wolnym każdego nawet wiatr tu czuje się swobodnie. Ja to tak interpretuję. Pozdrawiam.
valeria | 2020-04-28 21:40 |
ładny wiersz
iga | 2020-04-27 15:36 |
Tęsknota do gór zapukała do twojego serca.Wspomnienia na skrzydłach wiatru błądzą z echem po grzbietach Tatr.Słychać srebrne dzwonki.Ja też tak mam. -:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się