Lato

Lato, choć w sercu noszę jesień,
Te powietrze, które często odżywiało me płuca,
Zapomnienie, nie dające się pokochać
Z uporem maniaka wkradało się w duszę.

Lato, choć w sercu noszę jesień,
Wilgoć słów Twych wypowiedzianych
Matką alei drzew nagich,
Tych, które nasza miłość zgnębiła.

Lato choć w sercu noszę jesień,
Pierwszy śnieg, acz to jeszcze nie zima,
Spadł na głowę i wtopił w nią swoje niejasności.

Kochany, to lato, jeszcze jesieni nie ma,
Choć, wiemy o tym oboje,
Wiosna nas skrzywdziła.


Nunx

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2020-07-22 11:53
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Nunx wiersze >
Henryk_Konstanty | 2020-07-23 05:13 |
Jest nadzieja, następna wiosna "nowe rozdanie" nowy może szczęśliwy (jest już doświadczenie) początek.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się