wędrówka przez ...

Śmierć
Cień za nami chodzący
Radość, osiągi
Nasza broń naturalna
Miłość
Wielka niewiadoma
To „kula”, niewiadomo kiedy trafi w serce
Kiedy trafia
Często rani
A śmierć niczym plecak
Osiada na nas
Wysysając naszą duszę
My nie dając jej za wygraną
Wciąż walczymy
Zrzucamy ciężar z pleców
By przez życie iść z podniesionym czołem.


levy

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2006-08-04 22:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < levy > < wiersze >
avigru5 | 2006-08-09 11:56 |
5 uważam że zasłużone...
STEWCIA | 2006-08-05 09:30 |
dałam dobry- bo ciebie lubię- ale szczerze to :-((
STEWCIA | 2006-08-05 09:28 |
bo ja wiem, tej głębi to tu za bardzo nie widzę, rzeczy potwornie uogólnione by nie rzec banalne, a i stylistycznie na nazbyt udany ten wiersz. mogłeas więcej siebie w tym ujšć, oj mogłeœ!
iskierka | 2006-08-05 08:48 |
Bardzo trafnie napisane,bardzo dobry wiersz,ma sens i głębię:)))Pozdrawiam:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się