życie szarego człowieka

Znam ludzi, którzy myślą tak jak ja
ale ich ilość to tylko kropla w morzu
Mam marzenia, które się spełniają w snach
ale ich wartość znaczy tyle, co nic

Złe obrazy w moje głowie obracają się
schizofreniczne lęki przed przyjaciółką starością
Gołębie pióra na mojej skroni przytłaczają mnie
i obawa przed nieuniknionym dopada

Rano żona w papilotach uśmiecha się
jej maseczka skrywa podstarzałą twarz
Miłość chyba już od dawna nie dotyczy mnie
a baterie doładuje mi muzyka, którą gram

Znowu w pracy brak gotówki by wypłacić mi
ktoś mnie popchnął na ulicy, a ktoś splunął w twarz
Chciałbym kiedyś kimś zupełnie innym być
chciałbym wreszcie przestać czuć przed jutrem lęk i strach

6-VIII-2006r

Kara Kaczor

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2006-08-08 16:59

Komentarz autora:

Strona glówna

< Kara Kaczor >

< wiersze >

Enehy | 2006-08-16 13:57 |

Witaj,dziękuję za powitanie :) nawet nie wiesz ile razy chciałam oderwać się od tej calej szaroci,chyba dlatego zaczęłam pisać...pozdrawiam cieplutko :)

Kara Kaczor | 2006-08-10 11:32 |

dziękuję kochani, ale to jest piosenka, napisałam ja na zlecenie dla kapeli rockowej z Mazur :)

staszek | 2006-08-10 07:35 |

Wiesz Kara podoba mi sie ten wiersz bo mówi o zyciu takim przyziemnym Bo ono dla wiekszioci nas takie jest

Zjawa | 2006-08-09 12:03 |

Dziekuje Kara ze ci sie spodobal moj wiersz mam nadzieje ze teraz bede pisał tylko lepiej a co do twojego wiersza boski bardzo mi sie spodobal i pewnie nie Tylko mi :) Pozdrawiam Cieplutko

Kara Kaczor | 2006-08-09 08:12 |

klimaty z Pani Dulskiej? Hmmm, nie dopatrzyłam się... Dziękuję za opinię, pozdrawiam :)

nimfalesna | 2006-08-09 03:10 |

troche klimaty pani dulskiej ale fajne strach przed starociš jest normalny zazwyczj kobiety szybciej godza się z tš koleja zeczy i jada turkoczšc od przystanku do przystanku z nadziejš że na kolejnej stacji znajda sklep z kolagenem:}:}:}:}:}:

Brak komentarzy