Miłość {nie)doskonała

Gdy go spotkała
Nawet na niego nie spojrzała
On jej urodą się zachwycił
I swym spojrzeniem ją zaszczycił

Wysoki był srodze
Kulał na jednej nodze
Ona krągła kluska
Nie gościła w wielu gustach

Zaprosił ją na randkę
Dał w prezencie czekoladkę
Poszli na spacer do parku
I kryli wśród zakamarków

Potem długo rozmawiali
Śmiali się głośno i płakali
I już wtedy w sercach wiedzieli
Że nic ich nigdy nie rozdzieli

I do dzisiaj razem kroczą
Wiodąc razem byt uroczy
Przed wzrokiem się nie chowając
Lecz swoją miłość wokoło rozdając

izabela799