Ciężkie chmury irydu Snują się nade mną nie kruszeją Jak tytanowi żołnierze Zakleszczają mnie We własnej skórze Nie dotykając świata Jestem skazana Na życie wewnątrz czegoś Niezidentyfikowanego W ciasnocie i ścisku Grzęznę, wypacając Resztki człowieczeństwa Jutro będę potulna Jak zwierzę
Ccclaudia
