po obu brzegach
Po obu brzegach spala się życie
płomieniem środka jednego
zarzewiem prawdy i nadużyciem
w garstkę popiołu szarego.
W ziemi pszenicznej
i na ugorach
ziarna miłością zasiane
rozsypią popiół i zgaszą w porę
plony podłości niechcianej.
ula
|