I będzie dobrze

niedługo słońce
wyciągnie długi świetlisty promień
ogrzeje ziemię i wodę
ludzie skopią grządki
posieją warzywa i kwiaty
bocian obniży lot – usiądzie w gnieździe
pączki drzew wyprzedzą kwiaty
lub kwiaty wyprzedzą drzewa

zrobi się zielono – ożyje ziemia
zacznie zachwycać swoją niecodzienną barwą
dni będą ciepłe jak miłość w rozkwicie
wesołe jak ptaki

w bzy wtulę twarz
serce napełnię uczuciem
od akacji dostanę kropelkę słodyczy
otworzę oczy na tę niezwykłą przestrzeń
ranek i południe przeznaczę na pracę
wieczorem zaś będę liczyła gwiazdy
pozbieram marzenia z całej zimy
prześlę do góry – niech malują spełnienie

parną nocą
wtulę się w to co nazywam szczęściem
wykrzyczę drogie imię do księżyca

Irena