miłość

owinęłaś mnie wokół swego palca
słów potokiem zawładnęłaś umysłem
ciszą, serca drżenie niepewności
odejsciem, smutek pustki niezmierzonej

prozę życia w poezję przemieniłaś
zwykłe słowa w wersy mistrzów
kolejny krok, jakby bez ziemi dotknięcia
kolejna myśl, płacząca z radości

tych kilka stronic
zdjęć wyblakłych w albumie
wspomnień umykające detale
tylko serce jakby wczoraj bijące
nie chcące uwierzyć w nietrwanie

już słońce zachodzi za horyzont marzeń
ciemność opatula chłodnym wiatrem
patrzę na blask księżyca odbity w rzece
a ty wciąż wierzyć pozwalasz
że znów ujrzę nadzieji kolor Twych oczu


AG

Średnia ocena: - Kategoria: Miłosne Data dodania 2022-06-25 10:27
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < AG > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się