Na bruk ciemny komuś upadł
w nocy brzęcząc złoty dukat...
Zaraz zbiegła się hołota,
bo każdy zapragnął złota...
- i szukać jęli dukata...
„- Kto znajdzie – trafi do kata!”
wieść ta szybko się rozniosła...
- W mig biedota się wyniosła,
bo oddałby złota żyłę
ten, któremu życie miłe!
(by walvit)
