POWRĂT DO ZDROWIA DDA
Wiele na świecie ścieżek i dróg
Na wszystkich stoi ''Nasz Pan Bóg''
On nas prowadzi do sensu życia,
I do wartości swoich - odkrycia.
My - jak orlęta z gniazda puszczone,
Lecz Nasze skrzydła pokaleczone...
Aż serce ściska: to nie przez wrogów.
Aż strach pomyśleć: bo przez rodziców!
My nie znaliśmy: jak czuć, co mówić?
Lecz pragnęliśmy uczyć się zdrowieć.
Bez drogowskazów, wskazówek do życia
Prześlimy drogę - JEST DO ZDOBYCIA.
Tu wolno płakać, wolno też tulić,
Czasem trzymamy się za ręce...
Choć nasze drogi się rozejdą
Zostanie pamięć w naszych sercach.
szamcia
|