Spójrz jaka piękna noc

W parku o północy pośród wonnych róż
Zakochane pary dłoń w dłoni przemierzają księżycem rozświetlone aleje.
Jasna cisza skryła się w głuszy ,z niej wyrasta
Wyzwolona dusza.
Nikomu się nie śniło o piękniejszej chwili.
Jest tak cicho i miło jakby tu nikogo nie było.
Tylko pod stopami złoty liść szeleści
Serce się nie skarży nie żali ,
tylko zakochane pary myśl o rozłące z rozpaczy pali.
Tych pięknych chwil nie wolno zapomnieć ani zmarnować
Tylko w sercu na zawsze zachować.

Jaga