wiersz wybuchający wiosną (tautogram warsztatowy)

wariuj wariuj wreszcie
wiarą wymaż winy
wylej wzburzone wody
wchodząc w wehikuł wieczności
wplataj w weselszy wir wydarzeń
- wtajemniczeni wiedzą -
wszędobylstwem wytęsknieniem
wcześnie wiosennym
wyplataj wonne warkocze wersów
wiej wiej
westchnij wiatrem
wodospady wybuchających witek
wierzbowych
wychłoszcz wichurą
wirtuozerią wiolonczelisty
wzmóż wariacje
wibruj werblami wiosennej wody
wyeksponuj wezbrane westchnienia
wypuść woale welony wesołości
wchodź wyjęcz wykrzycz wab
wyraź wrzaskiem wizgiem
wij wianki
wycisz wygaś wybacz
wylecz wymrożenie
wychudzenie

wytężam wzrok
wśród wiejskiego widoku
wierzę we wszystko
widząc wracającą wiosenność
- wisi we wrzosach włosach
wąsach wiśniach winoroślach
wchodzi we wnętrza
widnokrąg wabi wonnością
wysprzątane wygony
wyjałowione wertepy
wreszcie wiosennieją

wiosno witaj
wśród wybujałych wersów


Myślibórz dn. 30.03.2023 r.

ula71