W poszukiwaniu siebie

żyjemy w świecie złudzeń
kolorowych witraży

wśród świateł neonów

bez twarzy i wyrazu
spoglądamy w lustra

szukając siebie nawzajem

jeszcze nikłe ślady
stóp na piasku
rozwiewa wiatr

poplątały się nasze drogi
w labiryncie życia

świat nam dwoił się i troił
osładzając zmysły
do szczytów mdłości

pozostała pustka w sercu
pękła nić porozumienia

nie spełniły się dobre sny

''Chwila rozmowy, krótkie spotkanie, wymiana SMS-ów, krótko mówiąc: nasz czas to jedna z najcenniejszych rzeczy, jakie możemy podarować drugiemu człowiekowi.
I nie chodzi tu tylko o dzielenie się tym, co materialne, ale o wspólne przeżywanie życia, dzielenie się radościami, smutkami ''- z netu

iśka

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2024-10-27 07:55

Komentarz autora:

Strona glówna

< iśka >

< wiersze >

iśka | 2024-12-04 10:26 |

to prawda Graszko co napisałaś- dziękuję za miłą gościnę...pozdrawiam cieplutko*

jagraszka | 2024-11-30 12:56 |

Też mam takie przemyślenia. Zastanawiałam się tylko, czy jest to domena młodego pokolenia, by po chwili stwierdzić, że niekoniecznie. Ludzie niezależnie od wieku wpadają w internetowo - medialny kocioł. To chyba taki wirus ;)

iśka | 2024-10-27 13:06 |

dziękuję Ula za ciepły, serdeczny komentarz i prawdziwe słowa i również życzę Tobie radosnej i pięknej niedzieli*

ula | 2024-10-27 11:10 |

piękny wiersz, czas rozwiewa nasze drogi i rzeczywiście media są nicią lącząca nas ponownie, wirtualnie przeżywamy nasze życie z bliskimi nam osobami i jest to ok ale brakuje rzeczywistej bliskości, dotyku ,smaku ., zapachu a przede wszystkim spojrzenia w oczy ,ktore jest odbiciem naszych emocji. Wiersz napisany pięknymi ,mądrymi strofami , każde słowo to perełka z głębokim ładunkiem Twojej wrażliwości. Gratuluję i ślicznej niedzieli w ten przepiękny dzień jakże złotej jesieni.

Brak komentarzy