Wędrówka życia

Wędrówka życia

Wędrowcze kiedy przyjdziesz w me progi.
Gdy przyprowadzi Cię tutaj droga.
Spójrz jaki spokój jest w ciszy błogi.
W kościele który ja mam od Boga.

Podziękuj jemu że tu w tej ciszy.
Jaką mi stworzył dla ducha mego.
Można odpocząć w wędrówce życia.
Wielbiąc i chwaląc Najwyższego.

Podziękuj Panu za chleb powszedni.
Za każdą noc i każdy poranek.
Podziękuj Panu za jego miłość.
Za wolność którą przyniósł Baranek.

I w naszych sercach miłujmy Pana.
Wznosząc ku niebu ręce wysoko.
Niechaj kościoły otworzą bramy
Aby duch święty stał się opoką.

Artur Konopka
19.06.2005 rok.

mundek