Ja - Król

Ja – król mojego bólu i łez.
Ja – król mej samotności,
Władca tęsknoty co we mnie jest.

Ja – rządca mysli spokojnych
Tych cichych, tych przedziwnych,
Tych wywołujących wojny.

Ja – herold ciągłego smutku,
Głosiciel wiary w utopię –
Trzymam poddanych krótko.

Nad nimi wszystkimi panuję niepodzielnie,
A oni łaskawie władją mną,
Całego przed światem broniąc murem szczelnym.

PiaskowyDziadeq

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2006-09-04 00:15

Komentarz autora:

Strona glówna

< PiaskowyDziadeq >

< wiersze >

PiaskowyDziadeq | 2006-09-04 23:33 |

Sami czasami sprawiamy, że czujemy się, bšd czasem nawet stajemy się naprawdę niewolnikami swoich smutków, bólu, samotnoci....my nie możemy wtedy żyć bez nich, a one bez nas nie istniejš. A więc one rzšdzš nami, ponieważ [chwilowo] nie potrafimy się bez nich obejć, z drugiej jednak strony jestesmy dla nich władcami absolutnymi, bo w momencie, gdy znajdziemy w sobie doć siły by je odegnać, obracajš sie one w "proch i nicosć"....dlatego jestemy i nie jestemy królami.;)

(OLA) | 2006-09-04 21:38 |

Ja - Król...Ja TYRAN!

STEWCIA | 2006-09-04 16:16 |

chociażiluzyjne poczucie władzy nad moimi smutkami- chciałabym mieć- a nie mam nawet tego, jestem niewolnikiem mojego bólu -dzisiaj napewno, jutro... jutro na Boga - niech będzie inaczej...

Brak komentarzy