Drewniana miska

Dzieci największy skarb w życiu
A jednak nie potrafią zrozumieć
Nie rozumieją, że chcemy by nas kochano
Dla nich nasz świat zamyka się w czterech ścianach życia
Co zrobią jak zdrowie nie pozwoli na pracę
Czy zamkną w domu i dadzą drewnianą miskę
Upokorzeni u schyłku życia
Będziemy żyć nie widząc nieba

************************
Nie pozwolimy by zabrano nam radość życia
I skazano na gorzkie łzy samotności
Nasze niebo jest w nas i nad nami
Skoro Bog zesłał tę miłość
Nie wolno jej zniszczyć
Dzieci i tak będą naszą największą miłością
I kochać nie przestaniemy
My tylko chcemy dla siebie tak niewiele
Chcemy być szczęśliwi

czardasz