Pokoik....

Wynajęłaś w mym sercu
Mały pokoik,
Klitkę rzec można
Krzesło się ledwie
Mieściło
Na którym czasami przysiadałaś
W drodze do pracy.

Lecz z czasem zamieszkałaś
W całym domu
Zajęłaś parter, piętro
I nawet piwnicę
A mi pozostał ten mały pokoik na strychu
I czasem też sobie siadam
Na Twoim krześle
I zastanawiam się jak rozbudować swój dom
By stworzyć w nim tyle miejsca na ile zasługujesz
To będzie ogromna budowla.

Tesknie_wiatrem_do_Ciebie