Dorce....

Tańczysz walca na łące
wśród maków, chabrów,
wysokich traw i wrzosów
zielonooka piękna damo.
Wiatr czule pieści
Twe kasztanowe włosy
a słońce zazdrości blasku
Uśmiechu jakim obdarzysz
w niebie Anioły.
Nie czujesz bólu
ten zostawiłaś na ziemi.
Przyjaciółko kochana
Jesienną porą przyszłaś
by radość dawać
wierzę że
w chwilach trudnych
usłyszę z pogodnego nieba
radosny głos; będzie dobrze mała...
Ech Dorka
dlaczego jesień Cię nam porwała..?