Cudomnie wolnym być

Cudownie wolnym być,lecieć ponad wyżyny, jeziora i miasta
Nie myśleć co będzie jutro co za chwilę
bo świat jest taki piękny
W nim słońce wyznaczające dni i noce
Patrzysz i widzisz
niebo cudowne , białe i piękne
niczym zorza polarna
Rozjaśnia swym blaskiem czystości
ciemne zakamarki tego świata
I stojąc tak myślisz - jaby dobrze było być
Gwiazdą, niebem, słońcem lub czymś...
co nie czuje bólu i co nie mówi
Tylko kształtem, barwą i pięknością
co daje innym radość, ciepło, zapomnienie
O jakże chciałoby się stać wartościowym człowiekiem
Mieć serce jak promień wiodący do celu
dla tych co kroczą w nieznane
O kiedyż powrócą te dni dziecięce
pełne bajeczności, snów dziecięcych
Było się w tedy beztroskim młokosem
niczym szybujący ptak w rożne strony świata
Nie było trosk - każdy cię rozumiał
Lecz teraz - cóż to wszystko zniknęło, odlleciało w zapomnienie
Jak martwy człowiek w ziemi leżący
o którym wszyscy zapomnieli
Bo oto wiek pełen złych chwil lub ciągłych niespodzianek
Skończyły się dni wolności pełne słodkości , boskości

Jest życie w którym należ żyć
jak młody , dorosły człowiek
bez opieki i troskliwości .

włas. 13.06.06r

Kris