Tylko ja

Już ciemno wszędzie ulice miasta rozświetlają lampy.
W pokoju moim też ciemność dominuje.
W koło znajdują się ludzie fałszywi i to boli.
Uczuje się tu bardzo żle.
To wszystko fikcja i obłuda.
Tak mi czegoś żal.
Serce mówi uciekaj stąd .
Rodzice moi daleko są a ja tu sam jak na morzu statek.
Pragnę nie raz to uczynić ale nie wiem jak.
Pokój mój to jak pudełko do którego chowa się swoje pamiątki.
Nie mam z kim porozmawiać .
Nie mam dokąd iść jestem tu sam.
Na pozór to wszystko piękne lecz gdy człowiek pobędzie i po żyje tu to świat się zmienia .
Muzyka gra i powstrzymuje moje łzy.
Mam tylko ten pokój w którym spędzam każdą wolną chwile .
Lecz zamiast tych pamiątek jestem ja .
Jest ich bardzo dużo w moim życiu.
I tak mija każda moja minuta życia.
Doczekać się nie mogę kiedy spakuje swoje rzeczy i wyjadę stąd .
Co ja mogę począć ? Nic musze przetrwać to jakoś lecz bardzo ciężko mi jest.


Nietoperz

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2006-11-22 23:09
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Nietoperz > < wiersze >
karolla alien | 2006-12-11 22:47 |
popieram kolege komentujacego...nie wiem jak oceniać...bo jest cholernie smutny...jeœli będziesz chciał się do kogoœ odezwać. pogadać...zapraszam-gg
Szymon22 | 2006-11-24 11:03 |
Aż trudno mi oceniać ten wiersz bo przecież tyle w nim smutku. MAm ocenić go na wybitny ??? sam nie wiem, to tak jakbym sie cieszył z Tego, że tak wiele nosisz w sobie smutku i zagubienia... Pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się