Victoria

szybkie maszyny mknące w przesmyku
w ciemnym tunelu płynące
dązą do celu tego jednego
by skończyć w ślepej uliczce

póżniej już tylko się rozwija
to, co z tunelu, z miłości
ja wiem
teraz tylko czekać pozostaje

chociaż czasem różnie bywa
i trzeba sobie spojrzeć w twarz
przecież bez przyczyny nie ma nic
nic nie dzieje się

chociaż czasem i rzeka łez
spływa po policzkach
sama chciałam to, co mam
i nic innego nie ma

moje małe zwycięstwo
ja wiem...

nuska