...(za oknem domy )

Za oknem domy
mokną w deszczu
w głebi mnie serce
moknie w łzach
domy tak puste
stare
szare
tak mokre
serce tak smutne
popękane
zranione
tak obolałe
lecz po każdym deszczu
pojawia się słońce
czasem malutkie
czasem trochę większe
a domy stają się wesołe
pełne życia i radości
a moje serce?
Tam żadnen promyk nie dociera
nie ma szans na szczęście
na radość
na śmiech


Gandża001

Średnia ocena: - Kategoria: Życie Data dodania 2007-01-30 23:41
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Gandża001 > < wiersze >
westwalia | 2007-02-01 14:47 |
smutny
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się