mrok i coraz ciemniej cisza myśli milcząca w kącie w drewnianych chodakach robi hałas postanowieniom będzie albo nie będzie dobrze dla jutro podjętych działań kto może wiedzieć skroplone nadzieje po ściankach słów spadają twarzą do dołu dżwięk upadku pokaże mi co twoje echo nie potrafi sobie wyobrazić
martynika
