Chwilo trwaj

Wdech, wydech, wdech, wydech

wdech jesienno-zamglony

ułamek myśli w jednej z milionów z komórek zamglonej podświadomości

i ta słodko - kwaśna lepkość we mnie, wdech , wydech

A na okrągłym stole fajansowa filiżanka, bardzo krucha, fajansowa filiżanka

Na kwiecistej ścianie obraz, nie jakiś szczególny

Może Degas? Van Gogh? Monet? Jak zawsze impresjonistycznie

Na staromodnym łóżku delikatna pościel, delikatna bielizna

rozrzucona w nieładzie, wdech, wydech

Wszędzie płatki kwiatów, też w nieładzie rozrzucone

Róż? To banalne

może jaśminu

Otwarte usta zamknięte oczy, wdech wydech, przyjemność dotyku ciepła

jak osuwająca się jedwabna tkanina, z nagiego jedwabnego ciała

wszystko w zwolnionym tempie

a jego obecność ociera się unosząc delikatną przezroczystość

o moja rękę ramię plecy udo, wdech wydech

chłonąc każdy ułamek tej nacyconej zapachem jaśminu i tym co będzie,

a jeszcze nie jest chwili

Zamieniam się w drżenie każdej myśli i wszystkich atomów mego ciała

każdej cząstki limfy komórki i toksyny, wdech wydech

w nozdrzach jaśmin, a na ścianie piwonie i róże, karuzela róż i piwoni

Chwilo trwaj

To nie jest miłość, to przenikanie śmierci

Ciężki oddech, a właściwie bezdech

Tak wolno krąży krew,

a we mnie twój zapach i oczekiwanie na to co nie powinno nastąpić.

wakacja