Autobiografia

Stoję nago na ziemi która niegdyś,
Dała mi życie i kazała trwać w tym bycie,
Kazała mówić to czego nie chciałem,
By zadowolić karaluchy które na mnie jak na gnoju wyrosły,

Chce cierpieć radośnie, bo tylko ból daje mi to…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo tylko on gasi lód…
Chce cierpieć radośnie, bo ból to ja…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo ten ogień to mój gniew…

Chłodny wiatr swoim chłodem,
Chłodzi moje gniewne ciało,
Które spłakane łzami zawodzenia,
Zamarza od chłodu wiatru,
Smutek we mnie został,
Dzięki wiatru zamrożony,
Stałem się jak lód, Który nie topnieje,
Lecz zamarza, lecz zamarza.

Chce cierpieć radośnie, bo tylko ból daje mi to…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo tylko on gasi lód…
Chce cierpieć radośnie, bo ból to ja…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo ten ogień to mój gniew…

Każdy twój głos działa na mnie jak bicz,
Prowokujesz bo chcesz poniżyć mnie,
Lecz zwierz we mnie jest więc uważaj,
Bo odgryzę ci głowę i zjem,

Chce cierpieć radośnie, bo tylko ból daje mi to…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo tylko on gasi lód…
Chce cierpieć radośnie, bo ból to ja…
Chce buchać ogniem na wskroś, bo ten ogień to mój gniew…

Molekóły emocji spowiły mrok,
Powiediząły mi że nei mam dość,
że potrafie tylko żreć ból,
A smutek to deser dla moich kilku serc,
Bo tak naprawe nie ma nie ma mnie,

został tylko Smutek, tylko jego mam,
.....
.....
Smutek w sobie mam już go nie oddam,
Smutek w sobie mam który leży u mojej duszy bram,
Smutek w sobie mam… za dobrze go już znam…

chłopiec o niebieskich włosach