uciekasz, daleko w głąb mych ramion tulisz twarz do piersi, bo kochasz jak anioł i stoisz na stacji machając dłonią na dozobaczenia wrócę nim ostygnie żar twych oczu zasypiasz jak dziecko dniem strudzone w radosnej aurze marzeń i spokój twych oczu, niecierpliwość ust obudzisz mnie promykiem słońca jak codzień
ledydi
