Potok

Potok płyną z wolna,
Jego żaglem był wiatr,

Zaś sterem było serce,
Które w górskiej sadzawce zostało,

By móc dawać miłość,
I życie warkoczowi potoku,

Pewnego dnia zaś wszystko traci spokój,
Tak i ten potok został wytrącony ze swojego rytmu,

Zagrzebali go błotem,
W sercu zbudowali pompę,

Teraz gdy pompujesz,
Nie wypływa woda,
Lecz łzy potoku który dał co miał,

chłopiec o niebieskich włosach