Ruchome piaski

W ciemnym tunelu biegłam
do małego promyka światła,
który ciągle się oddalał.

Pogubiłam moje stopy.
Potem ręce,
gdy chciałam się czegoś złapać.

Po drodze wypadło mi serce
i wszystkie moje mysli wylały się.
Powoli zaczęłam w nich tonąć.

Wciągały mnie jak ruchome piaski.

I tak zginęłam.
Stałam się ofiarą własnego zamyślenia.

Aicha