Trwać nawet wtedy,
gdy kamień nagrobny
rozsypie się w piach.
Wyrzeżbić ślad swój
w trzepocie serca,
w nieśmiałych snach.
W zbłąkanej łzie wzruszenia,
ulotnym drgnieniu myśli,
co ku wspomnieniom wzlata
i w jasnych oczach dziecka,
co patrzy ze zdumieniem
na cuda tego świata.
