Ławeczka

park
w szelestach opadających liści
łkaniu chmur
jesienny chłód
skrawki ciszy
przerywane przez interludia
wszechobcnego smutku

na ławeczce
w zmarzniętych dłoniach
utulam
Twoją czarno-białą
fotografię

moja mała wielka tęsknota


Adnotacje

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2007-05-28 23:53
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Adnotacje > < wiersze >
westwalia | 2007-06-04 01:51 |
bolesny wiersz nie lubuje sie chociaz mi sie podoba wole radosc jest budujaca
biała róża | 2007-06-03 18:46 |
Bardzo piękny wiersz, chociaz smutny. Swiadczy o wielkim uczuciu do ukochanej osoby. Œwietny:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się