Ludzie przestworzy...

Oczy się zamkną,
serce otworzy,
dzwony umilkną,
dla ludzi przestworzy.
Wiatr ucichnie,
w dalekiej mgle,
cień zaginie,
przestraszy się.
Między godziną a minutą,
gryzą się cuda,
z myślą zatrutą,
zgubiła się nuta.
Nie zaufasz ptakom,
nie wejdziesz na drzewo,
podnieś swe pióro,
jesteś poetą.
Choć nie odwróciłeś się od nikogo,
przejdziesz przez życie jak kometa,
będziesz miał na wszystko oko,
do Ciebie należy ta planeta.
Choć zakazana,
piękna i bestia,
na pieśni skazana,
to jedyna kwestia...

Marpouk