Drzwi apatii...
Drzwi apatii są otwarte,
choć ich nie widać,
myśli wasze dawno starte,
to może wam się przydać.
Przemyślane one nie są,
wojna słów nie moja,
topory wersów cieszą,
a poezja już jest twoja.
Róże rymów,
nie mam nic więcej,
stosy wymów,
przyjdą tu czym prędzej.
Myślenie,
mówienie,
moja męka,
cały się już mienie,
kolor udręka...
Marpouk
|