zdeptana pewność

sunąc długim ciężkim habitem
ze swym sercem cięższym niż głaz

wyszła sama samotna bez boga
by wykrzyczeć w niebo swój żal

po co krzyczysz do nieba szalona
jeśli wołasz że nie ma tam boga

po co łzy wylewasz niewierna
jeśli krzyczysz - nie rozumiesz łez!

czemuż ręce wciąż wznosisz do góry
jeśli tam tylko gwiazdy śpią

wtedy boga w swej duszy znalazłaś
już znaleźć nie umiesz ni duszy ni jego

zdjąć suknię ci trzeba i włosy rozsupłać
wiatr poczuć na twarzy i poznać smak wina

siostra boga swe oczy ciężko podnosi
wpatrując się we mnie uważnie i wrogo

nie unosząc rąk w górę do niebios
nie krzyżując palców swych zimnych

zwróciła się do mnie...
szeptem cedząc te słowa

kimżeś jest żeś swego tak pewna?
kimżeś jest że mi radzić gotowaś??!

tajemnica