Teatrzyk...
Najzwyczajniej
i poważnie
ochota znaki śle
na zabawę
ze słowem
mój współczesny
niewinny
teatrzyk niepokoju.
Poprzekręcać
i motać
zaszyfrować idee
użyć jedynej
w świecie
potężnej
zwykle
raniącej broni.
Język tego nie wyrazi
atrament jedynie
przez zwierciadło
poczujesz
co na sercu
i duszy.
I tak zbliża się
zawsze
niemal co chwilę
swoboda sztuki
mój własny czas wiersza.
Marpouk
|