Szukam...

Zdarzają sie chwile, nawet w moim życiu,
kiedy słońce wstaje a noc siedzi w ukryciu,
kiedy rosa paruje po obłoki chmurek,
gdy na polu dorasta ostatni ogórek,
że coś w życiu straciłem, że cos mnie mineło,
że coś przegapiłem, coś mi błysneło,
niczym piorun z niebios.

I tak czasem siedze, I często dumam,
co mi w zyciu uciekło, czegos tu nie kumam,
I tak siedze i czytam z książek mej pamieci,
niektórych stron unikam... unikam jak rteci,
tam zapisane sa smutek i cierpienia,
sa łzy przelane i w życie zwatpienia,
więc ogladam te strony, piękne kolorowe,
na których widze te pola makowe,
gdzie radośc serca, uscisk dziecinnej miłości,
gdzie sny o jutrze, pełne czułości,
i siedze i szukam.... co mnie omineło?

Co dnia ten sam problem, i ta sama ksiega,
wiem ze coś straciłem, cos czego nie sięga...pamięc moja.
Szukam zatem w księdze pustych życia stron,
szukam choćby znaku... szukam tych stron woń,
przecie życie nie tylko wierszem jest pisane,
ale równiez obrazem czesto przybarwiane,
czasem wonią perfum, a czasem czystością,
czasem smakiem słodkim a czasem kwaśnością.

I tak siedze i szukam juz lat jedenaście,
mimo że mój wiek to dwa razy trzynascie,
mam nadzieje że znajde, zapis na stronie,
gdzie bedzie zapisany element...o mej żonie.

Video Panda Studio