„Zawsze z Tobą

Kiedy starość nas dogoni
Gdy odejdzie młodość życia
Kiedy łąki już przekwitną
I w jesieni się zanurzą

I w ten dzień zachodu słońca
Co rozlewa swe kolory
Słowik pieśń wyśpiewa
W pożegnaniu łza też spadnie

Gdy przypadnie mi pierwszeństwo
By ostatni raz słowika słuchać
Nie roń długo kropel gorzkich
Nie myśl że cię zostawiłam

Nasza miłośc jest tak wielka
Że niczego się nie lęka
I ma dusza tam na górkach
Czekac będzie na słowika

Gdy wyśpiewa on dla ciebie
Gdzieś wysoko tam na drzewie
Będę zaraz obok ciebie
I pójdziemy razem w drogę.

Otuleni spojrzeniami
Dłonie w pęku zawiązane
Szlakiem tam….
Gdzieś w nieznane.

:Pakrew