„Kręgi”
Gdzie wiara i życie
kręgi zatacza,
w zamieci zdarzeń,
Wyplecionych warkoczem marzeń,
o czystce duszy i serca
Walka o przetrwanie,
bunkrów podstępne konstruowanie
Cel! Pal! Ustrzelony!
Padł w naiwności oszukany,
gdzie chwila nie mija
Kręgi dalej swe koła toczą,
po polach serc zielonych
Jak myśliwi okrutni,
wabią swą dobrocią zdradliwą,
Szalbierski kusiciel,
co wkradł się kołem w życie.
:Pakrew
|