Wiersz do siebie

piszę
czerwonym atramentem
wiersz do siebie
samotnego w tłumie
statystów i płatnych
uśmiechodawców

szukam światła w mroku
miłości na pustkowiu
serca na biegunie
czy to normalne?

mówię do lustra
przyodziewając maskę głupca
a może to nie maska?

nie mogę zasnąć i śnić
o pucharach i kobiecych
wdziękach
wciąż pajęcze włosiska
smyrają mnie za uchem:

''jestem w twoich snach
przyglądam się ukradkiem
podpieram w cieniu ścianę
w skórzanym futerale
uśmiecham się gdy klniesz''

nagi na balu przebierańców
tańczę z fobią
czystą i niewinną
mroczną nieuchwytną
kochanką bez twarzy

strach przez łzy
krwiste krople
z mgły w lustrze
a może to tylko
z ciepłej wody para?

i tylko oczy mówią prawdę

Samuraj Grześ