Mrówczy ród

Na polanie jest mrowisko,
Z jego czubka widać wszystko.
Widać niebo, księżyc, słońce,
Kwiaty, grzyby i zajÄ…ce.

Małe mrówki tu mieszkają,
Pokoiki wspólne mają.
Wspólny pokój, wspólna praca,
Ich natura właśnie taka.

Lecz gdy spokój ich zakłócisz,
Do mrowiska kijek wrzucisz,
Zemsta spotka CiÄ™ niebawem,
Zaraz skończysz tę zabawę.

Bo choć mrówki są malutkie,
Za to zwinne i szybciutkie.
Broń też własną, groźną mają,
Na wroga jej używają.

Bronią swej Królowej, domu,
Nie dadzą zniszczyć nikomu.
SzczypiÄ…, gryzÄ… i kÄ…sajÄ…,
Wspólnie wroga przeganiają.

I choć mieszka ich tysiące,
Na tej pięknej leśnej łące,
Wspólne ich działanie, praca,
Wszystkim mrówkom się opłaca.

graża