pustka

kiedyś radośnie biegałam
po łące
strącałam krople porannej rosy
trawa delikatnie dotykała moich stóp
ramionami mogłam
objąć cały świat
dotknąć tęczy i chmur
a
moimi skrzydłami była

MIŁOŚĆ

dziś
zabrałeś mi miłość
odszedłeś daleko
czasem przysyłasz list
a
ja idę po łące
wzrok mam utkwiony daleko
nieobecny
zabrałeś wszystkie kolory tęczy
nie mam już skrzydeł
została

PUSTKA

alicja2

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2008-01-21 21:56

Komentarz autora:

Strona glówna

< alicja2 >

< wiersze >

dziadek | 2008-01-22 11:07 |

Matula natura nie zna niczego takiego jak pustka a poeci , wszędzie znajdują nadzieję .

bozka | 2008-01-22 01:12 |

nowe kolory teczy sie pojawią Pozdrówki cieplutkie Piekny choc smutny wiersz!

Brak komentarzy