pożyczę od kruka skrzydła posłaniec śmierci się nie obrazi pozostanie przez chwile goły na ziemi nie patrząc za siebie polecę do gwiazd w stronę słońca jak Ikar ku końcowi tam zawieszona wolność co celem jest dla mnie pochwyci czarny płaszcz wyrywając pióra jedno po drugim teraz naga leżę na ziemi a kruk spełnia swe zadanie
wadera
