Dziękuję...

To słowo brzmi tak banalnie
Choć wymownym być się zdaje
W bukiecie spojrzeń pożegnalnych
Dziś w całości - Tobie je oddaję

Wiatr, co plątał nasze drogi
Często kurzem prósząc w oczy
Łzawe chwile wyciskając
Czas, co dawał radość poczuć?

Dziś niech taki tylko właśnie
Pełen ciepła i łez, -Ale radości!
W Twej pamięci wolno gaśnie
I wspomnieniem się rozgości

Bo kiedy nieodwracalny czas
Drzwi westchnień zatrzaśnie
Przeciągiem prawd - odejdę
Nim kolejne jutro zaśnie

malutka