nie kochane dzieci..

Gdzieś tam w kącie,zaniedbane
i płaczące w samotności...
łezki płyną po policzkach
płyną...bo im brak miłości.

Odejdź! przestań! głupie dziecko!
to na co dzień słyszą one
przecież to są skarby świata!
tylko z uczuć okradzione.

Czy tak dużo one pragną?
czy tak wiele wymagają?
by poczuły i wiedziały
że miłości garstkę mają?

Panie Boże Wszechmogący
czemu dobro im nie dane?
spraw bym cierpiała w samotności
tylko oszczędź te niechciane.

Diabelek94

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2008-04-11 09:32

Komentarz autora:

Strona glówna

< Diabelek94 >

< wiersze >

Damian Wojtalik | 2008-04-11 21:03 |

i nie jest w tym najgorsze cierpienie tych dzieci a postawa ludzi którzy te cierpienie zadają... to jest najbardziej złe. Dziecko nie jest w żaden sposób odpowiedzialne za swoje cierpienia... POZDRAWIAM!

Diabelek94 | 2008-04-11 17:52 |

bo ładniej brzmi w płci męskiej :)

dziadek | 2008-04-11 13:13 |

Widzimy takie smutne dzieci i nic nie mozna zrobić .Wiersz dobrze napisany lecz nie rozumiem w nim trybu męskiego skoro Paulinka

bozka | 2008-04-11 11:59 |

nie lubie swojego dzieciństwa wspominać!!!Choć wybaczyłam tym co krzywdę mi wyrządzili ale dziękuję Panu Bogu że żyję i mam swoją kochaną rodzinę!

Brak komentarzy