Weneckie maski

Blask świec malował
cienie na ścianie.
Wachlarz tajemnic
tańczących walca.

Zapach cygar
przystojni panowie
i smukłe damy
w maskach na twarzach.

Starczła chwila
by się odnależli.
Slowa były zbędne
oczy ich śpiewały.

Twarze ukryte
pod złotymi maskami
a oni wpatrzeni
duszę otwierali.

Raz jeden
ująć ją w tali
jak kwiat
który właśnie rozkwita.

Cieszyć się
tą jedną chwilą
i prosić
by czas sie zatrzymał.