Moim pokarmem będzie ból ,
Będzie strach,
I będzie krew,
A zniwem śmierc będzie,
Która zostawi,
Na dłoniach skorupy krwi,
Od wiatru zwietrzałe,
Będą one się odrywac,
I kolec w oczy tych,
Którzy pozwolili mi tylko na byt,
Pozwolili mi tylko istniec,
Lecz zabronili życ,
Egoiści,
